En toen waren ze er, de geitjes. Maar zonder bok geen lammetjes en geen melk. Om voor ons speciale redenen wilden wij de eerste geiten vernoemen naar mijn moeder Afra en de eerste bok naar mijn vader Louis. De geiten worden Afies genoemd. Tegen mijn vader zeiden we dat de aankomende bok Lowietje zal heten.
Nico vond een mooie bok op De Klompenhoeve in Egmond aan den Hoef. Daar krijgen alle dieren een naam. Onze bok luisterde naar de naam Geert. Ingegeven door Boer Zoekt Vrouw werd dit bij ons al gauw Geile Geert. En zo kwam het grappige verhaal dat de Afies verblijd werden met Geile Geert in plaats van bok Lowietje. Dat gaf een leuk verhaal in de familie …
Toen Geert er eenmaal was zei Nico: “Zo, dit is het moment dat we inkrimpen in vrienden en familie”. Dat bedoelde hij natuurlijk als grapje, want wie is opgewassen tegen de bokkengeur? De geur werd inderdaad door iedereen waargenomen, maar gelukkig heeft het niemand weerhouden om bij ons langs te komen.
Maar wat is hij mooi, onze Geert. Mooi van lelijkheid. Hoorns, een sik en erg groot. Onze jongste vroeg aan mij: ‘’Mam, weet je wel zeker dat pap een bok heeft gekocht? Hij is zo groot, is het geen pony?”
Onze Geert is op 1 september bij het koppel geiten gegaan. De geiten moesten de eerste dagen erg aan hem wennen. Liep hij aan de linkerkant van het hok, dan liepen de geiten rechts. Maar gelukkig raakten ze aan elkaar gewend.
En half november werd de eerste scan gedaan. 25 drachtig van de 60. En 8 met een vraagteken. We hadden op meer gehoopt. Maar Geert had het dan ook wel erg druk met 60 dames.
Het advies om er een jonge bok bij te kopen, hebben we opgevolgd. Deze bok kwam uit Friesland en kreeg de naam van de eigenaar, Klaas. Sorry pap, de volgende bok heet echt Lowietje.
Nu zijn we hard aan het werk om de melkstal in orde te maken zodat de volgende scan daar plaats kan vinden. Dit zal eind januari het geval zijn. Dat wordt duimen voor nog meer drachtige dames.