Voor de derde maal staat de kerstboom op ‘t Roode Hart. En is het nieuwe jaar 2018 net begonnen. Altijd een moment om stil te staan bij het afgelopen jaar, 2017. Wat een jaar is het geweest zeg. Het ging met ups en downs.
Op ‘t Roode Hart is de grootste verandering geweest dat Nico in het voorjaar fulltime geitenboer is geworden. Wat fijn dat zijn jongensdroom uit heeft mogen komen. Hij maakt lange dagen maar hij doet het met veel plezier. Ook al kost het hem soms wel moeite om 7 dagen in de week elke ochtend rond 6:00 op te staan. Eenmaal eruit en tussen de geiten is het prima en hoor ik hem niet mekkeren 🙂
En ook ik geniet van het boerderijleven. De lammetjes verzorgen is mijn taak geworden. Ik vind het mooi om te zien hoe ze opgroeien tot een mooie melkgeit. Er staan er nu een kleine 100 te dartelen in de schuur. Bij een groepje van 40 is net de bok weg. Momenteel is er een groepje van 25 hoogdrachtig.
Ook de kinderen genieten vol op. De meiden van de geiten en de pony/paarden. En onze Ruud heeft zijn eigen hangplek in de schuur en vermaakt zich prima met zijn crossbrommer. De kinderen helpen ons ook regelmatig. Ruud met voeren op de shovel en de meiden met jagen van de geiten tijdens het melken. Maar ze redden het ook om samen te melken. Wat knap zeg! Zo gingen we in december een dagje op personeelsuitje naar de beurs in Gorinchem. De kinderen zorgden voor de avondmelking. Mijn ouders waren wel op de achtergrond aanwezig en zorgden voor de warme maaltijd. Maar melken ging ze prima samen af.
Waar de kinderen ook van genieten zijn de zorgdeelnemers. Wat mooi dat we dit jaar ook via Landzijde mochten ondernemen. Het voelt erg fijn om het boerderijleven met anderen te delen en hoe mooi is het om de dagelijkse werkzaamheden samen te mogen doen.
Momenteel ben ik 2 maanden vrij van mijn werkzaamheden op zorgkwekerij Croon en Bergh waar ik werk. Helaas blijft mijn energieniveau minder als voor mijn ziekte. Maar gelukkig gaat werken met de deelnemers goed. In het nieuwe jaar willen wij dit gaan uitbreiden zodat we beide fulltime thuis kunnen werken. Hoe mooi zou dit zijn? De aanvraag voor kinderen op zaterdag is groot. In het nieuwe jaar komen er 3 nieuwe kinderen bij. Heb hier erg veel zin in. Voor de maandag en dinsdag ontvangen we nog 1 deelnemer, het zou fijn zijn als dit ook zal groeien in het nieuwe jaar.
Met de geiten gaat het gelukkig goed. We zijn tevreden met de melkproductie. We hopen dit jaar te groeien met melkgeiten en oude melkgeiten te mogen vervangen met jonge geitjes. Momenteel melken we 200 geiten. Eind volgend jaar hopen we op 250 a 275 melkgeiten te zitten.
Onze melkput is in december verlengd. Van 2 x 12 zijn we naar 2x 20 gegaan. Met hangover systeem. Nu kunnen we 20 geitjes tegelijk melken. Het melken kostte voor die tijd 2,5 uur per keer. Momenteel is dit ruim een half uur per keer minder. Dat is fijn. Er komt zo meer tijd om andere werkzaamheden aan te pakken. En houden we in de avond even wat meer tijd over voor het gezinsleven.
Voor 2018 zijn er dus genoeg dromen. Het groeien in melkgeiten en onze zorgdeelnemers. Maar ook het gaan maken van kaas en yoghurt is een wens. En mijn dagboekstukjes? Misschien idee om ze te bundelen in een boekje? Zodat er ook meer bekend wordt over onze mooi sector. En dit te delen met de maatschappij. Zodat er meer wederzijdse waardering komt tussen burgers en boeren. Een mooi doel voor 2018 toch? Het vermarkten van het bokjesvlees is ook een wens om onder de aandacht te houden. Genoeg idealen dus.
Vanaf geitenhouderij t Roode Hart hopen wij door ons hart te volgen al deze wensen te mogen laten uit komen in 2018. Vooruit met de geit!